سرماخوردگی کودکان و شیوع آن در فصول سرد سال گرداوری شد

سرماخوردگی کودکان یک بیماری بسیار شایع در سنین دبستان خواهد بود و در این رابطه نباید نگرانی به دل خود راه دهید ، زیرا در این سنین ارتباط نزدیک تری بین همکلاسی ها بخصوص در فصول سرد سال قرار دارد و این نزدیکی می تواند به سرعت بیماری را منتقل کند ، از طرفی به دلیل ناآگاهی فرزند شما و همچنین سیستم دفاعی ضعیف در سنین مدرسه یک کودک ممکن است که در طول یک سال به مدت 8 بار به این بیماری مبتلا شود. پس سرماخوردگی کودکان بیماری ترسناکی نخواهد بود.

از علائم بیماری سرماخوردگی کودکان می توان به آبریزش ترشحات از بینی ، ریزش اشک ، خستگی و بی حالی ، بی اشتها شدن ، تب نسبتا بالا ، بی حوصله بودن ، در موارد عفونت شدید غدد لنفاوی که رد پشت گوش ها و گردن او وجود دارند یک حالت برجسته پیدا خواهند کرد. معمولا بی حوصلگی که بچه ها در این سنین دارند به علت مشکل در تنفس و بلع کردن و احساس مزه ی غذاها می باشد.

آنها دوست دارند که هرچه زودتر خوب شوند ، شما می توانید با تهیه سوپ و مایعات فراوان این شرایط را برای او فراهم کنید. در رقیق کردن ترشحات در داخل بینی و حلق به او کمک کنید و از سرم قابل شستشو و بخور استفاده نمایید. وی را با هر ترفندی که می دانید مجبور کنید تا در خانه بماند و چند روزی به استراحت کردن مشغول شود.

حتما تب کودک خود را پایین بیاورید ، زیرا تب بالا به هر علتی می تواند با تشنج همراه شود و بر روی سلامت مغز فرزند شما تأثیر گذار باشد. بنابراین مصرف داروها یا شربت های پایین آورنده ی تب به همراه پاشویه گزینه ی مناسبی خواهد بود. در صورتی که متوجه شدید سرماخوردگی در فرزند شما از حد معمولی بیشتر طول کشید و یا با علائمی دیگر همچون خلط سبزرنگ همراه است ، او را به نزد پزشک ببرید.

آنفلوانزای مرغی چه علائمی دارد؟

آنفلوانزا به صورت کلی یک بیماری از نوع ویروس می باشد که معمولا هم در انسان ها و هم در حیوانات رخ خواهد داد. اما زمانی که این اتفاق برای حیوانات رخ می دهد ، به دلیل همه گیری بالا و انتقال آن به انسان ، معمولا ارزش بالاتری دارد. خسارت های اقتصادی بسیار زیادی را به افرادی که به پرورش حیوانات مشغول هستند ، خواهد زد. آنفلوانزای مرغی باید هرچه سریع تر توسط مزرعه داران تشخیص داده شده و حیوانات درگیر به آلودگی ویروسی با حفظ شرایط ایمنی و بهداشتی در جایی دیگر قرار داده شوند و به صورت بهداشتی توسط آهک ریزی دفن شوند.

معمولا عامل انتقال یک سری از پرندگان وحشی همانند مرغان دریایی یا اردک وحشی می باشد که با حضور خود در یک منطقه ی آبی می تواند از طریق مدفوع یا انتقال با یک ناقل همانند سگ و گربه ، کنه و همچنین مگس این بیماری را بخصوص به ماکیانی همچون مرغ و خروس منتقل کند. آمار ابتلا مرغ بسیار زیاد است بنابراین به آنفلوانزای مرغی مشهور است ، اما در عین حال بوقلمون ها حساس ترین پرنده نسبت به ویروس مربوطه می باشند.

معمولا زمانی که آنفلوانزای مرغی رخ می دهد ، سینوس ها و صورت دچار تورم می شود ، اشک ریزش و آبریزش از منقار مشاهده خواهد شد و علاوه بر این موارد نفس نفس زدن ، کبودی در قسمت ساق و انگشتان پا هم دیده می شود. در صورتی که خروس به این ویروس آلوده شود تاج آن متورم و خونی خواهد شد. زمانی که شدت بیماری بسیار زیاد شود مرغ ها از نظر پرها به صورت ژولیده دیده می شوند و معمولا بر اثر آنفلوانزای مرغی همه ی آنها به یک گوشه می روند و می میرند. پس از ابتلا نمی توان کار خاصی را برای درمان انجام داد ، اما قبل از آن راه های پیشگیری وجود دارد.