خواص موز میوه‌ای سرشار از پتاسیم گرداوری شد

آشنایی اجمالی با موز

موز گیاهی مختص مناطق گرمسیری است که در نواحی جنوب شرقی آسیا، مالزی و استرالیا توسط کشاورزان کشت و مصرف می‌شود. مورخان بر این باورند که این میوه دارای پیشینه‌ای کهن بوده و از مدت‌ها پیش در هندوستان پرورش یافته و در کنار طعم شیرین، بافت نرم و عطر فوق‌العاده‌اش، به دلیل مواد مغذی و خواص درمانی بی‌نظیرش به‌ویژه پتاسیم و فیبر، مورد توجه بسیاری از کارشناسان علم تغذیه قرار گرفته است. این میوه در درختچه‌ای تقریبا مرتفع، با شاخه‌هایی حدود ۲ تا ۸ متر و برگ‌هایی حدود ۴ متر رشد می‌کند. البته شاخه‌های آن پس از رسیدن میوه، خشک شده و از بین خواهند رفت. گل‌های این درختچه نیز به صورت جمعی و سنبله ظاهر شده و میوه که به صورت خوشه‌ای در انتهای ساقه تشکیل می‌شود، در ابتدای رشد به رنگ سبز و پس از مدتی به رنگ زرد، تغییر می‌یابد. آب و هوای گرمسیری با رطوبت مطلوب یکی از بهترین اقلیم‌هایی است که می‌توان موز را به میزان انبوه در آن پرورش داد.

مورخان معتقدند که در ۵۰۰ سال پیش، مردم پرتغال این میوه‌ی خوشمزه و معطر را در سواحل گینه کشف کرده و به جزایر قناری منتقل کردند. پس از آن نیز به مناطقی از آمریکا برده می‌‌شود. متخصصان تغذیه موز را سرشار از مواد معدنی و مغذی مفید و مورد نیاز بدن انسان معرفی کرده و مصرف روزانه یک عدد از آن را برای حفظ سلامتی، بسیار مفید می‌دانند. کشاورزان میوه‌ی موز را هنگامی که به رنگ سبز است چیده و در بسته‌بندی‌های متنوع به سایر نقاط جهان ارسال می‌کنند. این میوه در انواع مختلف و به روش‌های متفاوتی مصرف می‌شود. به عنوان مثال در مناطق استوایی موز را پخته و همراه غذای اصلی مانند برنج و لوبیا میل می‌کنند. در برخی از کشورهای آمریکایی نیز آن را پس از حلقه حلقه کردن، خشک کرده و مصرف می‌کنند. کارشناسان تغذیه معقدند که موز سبز رنگ به دلیل اینکه هنوز به طور کامل نرسیده و سرشار از نشاسته است، برای افرادی که معده‌ای ضعیف دارند یا در هضم غذا دچار مشکل هستند، مناسب نیست و بهتر است این افراد از موز رسیده استفاده کنند.

مواد مغذی در هر ۱۰۰ گرم موز

موز میوه‌ای است سرشار از انرژی که مواد مغذی ارزشمندی را در خود جای داده است. این میوه  دارای ۰/۳ گرم چربی، ۱ میلی‌گرم سدیم، ۳۵۸ میلی‌گرم پتاسیم، ۲۳ گرم کربوهیدرات، ۲/۶ گرم فیبر، ۱۲ گرم قند، ۱/۱ گرم پروتئین، ۱۰ میلی‌گرم ویتامین ث، ۵ میلی‌گرم ویتامین ب۱، ۶ میلی‌گرم ویتامین ب۲، ۷ میلی‌گرم ویتامین ب۳، ۱۹۰ واحد ویتامین آ، ۷ میلی‌گرم آهن، ۲۵ میلی‌گرم فسفر، ۸ میلی‌گرم کلسیم، ۷۰ گرم آب و حدود ۹۰ کالری انرژی و مواد شیمیایی مهمی از جمله سروتونین، نوروپی تفرین، دوپامین و کولامین است.

با مصرف موز، مغز را قوی کنید

در موز مواد ارزشمندی از جمله انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن وجود دارد که همین امر سبب شده است تا متخصصان تغذیه و سلامتی مصرف آن را به مردم توصیه کنند. از ویژگی‌های مهم این میوه می‌توان به پتاسیم سرشار آن اشاره کرد که دانشمندان و محققان تغذیه، حضور آن را برای قلب، مغز و دیگر بخش‌های بدن، بسیار مفید می‌دانند. ایشان معتقدند که کمبود پتاسیم آسیب‌های فراوانی را به مغز وارد کرده و حافظه را دچار مشکل می‌سازد. موز و مصرف آن به دلیل پتاسیم فراوان گزینه‌ای کاملا مناسب جهت جلوگیری از این عارضه معرفی شده است و محققان حوزه‌ی سلامتی بر این باورند که پتاسیم موجود در این میوه می‌تواند فعالیت رادیکال‌های آزاد و مضر بدن را تحت الشعاع خود قرار داده و مانع ایجاد آسیب‌های اکسیداتیو شود.

موز میل کنید و از فشار خون بالا در امان بمانید

متاسفانه امروزه فشار خون بالا در میان مردم به طرز نگران‌کننده‌ای در حال افزایش بوده و این امر یکی از دلایل مرگ و میر بسیاری از انسان‌ها است. از مهم‌ترین دلایل این مسئله، استفاده از نمک فراوان و کمبود پتاسیم است که آثار مخربی را بر فشار خون اعمال می‌کند. خوشبختانه موز یکی از منابع ارزشمند پتاسیم است که با مصرف آن می‌توان تا حد قابل قبولی فشار خون را کنترل کرده و از افزایش آن جلوگیری کرد.

با میل کردن موز از بروز افسردگی پیشگیری کنید

محققان در موز ماده‌ای به نام تریپتوفان را کشف کرده‌اند که طبق پژوهش‌های ایشان، یکی از بهترین مواد در ایجاد آرامش و سلامت روح و روان است. پزشکان دریافتند که تریپتوفان موجود در موز، با ترکیب ویتامین ب به سروتونین تبدیل می‌شود. این ماده نوعی هورمون است که پزشکان از آن به عنوان هورمون شادی یاد می‌کنند. ایشان معتقدند که کمبود این ماده در مغز باعث بروز افسردگی شده و با مصرف آن می‌توان از بروز این عارضه پیشگیری کرد. جالب است بدانید که طی تحقیقات دیگری که توسط کارشناسان و متخصصان تغذیه و سلامتی صورت گرفته است، عصاره‌ای در پوست موز وجود دارد که به ترمیم و بازسازی سلول‌های شبکیه پرداخته و به این روش مانع از ایجاد صدمات به‌وجود آمده‌ توسط نور می‌شود.

موز مفید در جلوگیری از یبوست

موز یکی از میوه‌هایی است که می‌توان به میزان قابل‌توجهی از فیبر را با مصرف آن دریافت کرد. این ماده‌ی ارزشمند اثری شگرف در تنظیم فعالیت‌های دستگاه گوارش داشته و مانع از بروز یبوست و مشکلات گوارشی می‌شود. از طرفی میل کردن موز باعث می‌شود که عملکرد روده‌ها به‌خوبی صورت گرفته و کمک بزرگی به هضم غذا می‌شود. بنابراین بسیاری از پزشکان و متخصصان دستگاه گوارش، مصرف روزانه یک عدد موز را به افرادی که از بیماری یبوست رنج می‌برند، توصیه می‌کنند.

مصرف موز در بارداری و شیردهی

متخصصان زنان و زایمان، استفاده از موز را در دوران بارداری بسیار سودمند دانسته و مصرف آن را برای جلوگیری از سقط و از بین رفتن جنین مفید می‌دانند. همچنین خوردن موز در این دوران، مانع از ایجاد سوزش‌های معده شده و تهوع را کاهش می‌دهد. بانوان باردار در این دوران به دلایل مختلف دچار خستگی‌های ناشی از بارداری شده و این امر به دلیل کمبود پتاسیم صورت می‌گیرد. با مصرف موز که سرشار از پتاسیم است می‌توان به جنگ خستگی رفت و انرژی بسیاری را دریافت کرد.

با مصرف موز، به کاهش وزن خود کمک کنید

موز برخوردار از قندی است طبیعی که به‌سرعت جذب بدن شده و از شاخص گلیسمی بالایی نیز برخوردار است. البته باید در نظر داشت که موزهای کاملا رسیده و زرد رنگ دارای شاخص گلیسمی بالاتری نسبت به سایر موزها هستند. با مصرف موز، می‌توان تا حد قابل قبولی از افزایش وزن جلوگیری کرد و در مدت زمانی که این میوه را استفاده می‌کنید، کم‌تر احساس گرسنگی کرده و تمایل به خوردن شیرینی‌ها و مواد قندی کاهش می‌‌یابد.

ویژگی‌های موز در پیشگیری از بیماری‌های قلبی

همانگونه که بارها اشاره شد، موز منبع فوق‌العاده‌ای از پتاسیم و پکتین است که علاوه بر جلوگیری از افزایش فشار خون، از فعالیت‌های مخرب رادیکال‌های آزاد و مضر بدن جلوگیری کرده و تاثیر بسزایی در سلامت بدن انسان می‌گذارد. جلوگیری از فعالیت‌های رادیکال‌های آزاد، از تشکیل لخته‌ی خون پیشگیری کرده و این امر در حفظ سلامت قلب بسیار مهم و ارزشمند است. جالب است بدانید که دانشمندان دریافتند با میل کردن موزهای نارس، می‌توان تا حد قابل توجهی از افزایش کلسترول بد خون (LDL) ممانعت کرده و باعث افزایش کلسترول خوب خون (HDL) شد. همچنین موز به دلیل داشتن پتاسیم، عملکرد گردش خون در بدن را تنظیم و کنترل کرده و از بروز حملات قلبی جلوگیری می‌کند.

مصرف موز در حفظ سلامت کودکان

پزشکان و متخصصان تغذیه و سلامتی، مصرف موز را علاوه بر بزرگسالان، برای حفظ سلامتی کودکان نیز بسیار مفید و ضروری بیان کردند. ایشان معتقدند که این میوه به دلیل انرژی بالا، حضور پتاسیم، فیبرهای محلول و انواع ویتامین، می‌تواند یک خوراکی طبیعی و سالم برای ارتقا سلامتی بدن کودکان محسوب شود. از جمله بیماری‌هایی که بروز آن با میل کردن موز کاهش می‌یابد، سرطان خون و سرطان روده است. در کنار مواد مغذی و ارزشمندی که در این میوه یافت می‌شود، خاصیت هضم سریع آن برای کودکان بسیار ارزشمند بوده و مانع از بروز یبوست می‌شود. به همین دلیل در کنار طعم شیرین و عطر فوق‌العاده‌ی این میوه که از دلایل محبوبیت موز در بین کودکان است، متخصصان تغذیه و سلامتی میل کردن آن را به عنوان نوعی غذای کامل برای کودکان معرفی کرده و معتقدند که با مصرف آن می‌توان کلسیم، پتاسیم، فیبر و انرژی مورد نیاز بدن کودکان را تامین کرد.

مصرف موز مفید برای سالمندان

متاسفانه با گذر عمر و بالا رفتن سن، مشکلات جدی برای انسان‌ها به‌وجود می‌آید که نوع زندگی را در این دوران تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. به عنوان مثال، بروز عوارضی از جمله افسردگی، آلزایمر، بیماری‌های گوارشی و … به دلیل کمبود مواد مغذی مانند پتاسیم است که معمولا در دوران سالمندی گریبان‌گیر افراد می‌شود. خوشبختانه این ماده‌ی ارزشمند به میزان فراوانی در موز وجود دارد که می‌تواند از بروز این مشکلات تا حد قابل توجهی بکاهد. بنابراین بسیاری از متخصصان تغذیه مصرف این میوه را به سالمندان توصیه کرده که مصرف روزانه یک عدد از آن، می‌تواند حدود ۱۱ درصد از پتاسیم بدن ایشان را، تامین سازد.

خواص درمانی و دارویی موز

۱. موز میوه‌ای است ضد سرطان و این خاصیت به دلیل حضور پتاسیم فراوان آن است.

۲. موز دارای خاصیت ملینی است که برای بیماران مبتلا به یبوست و ناراحتی‌های گوارشی بسیار مناسب است.

۳. موز میوه‌ای است خون‌‌ساز که میل کردن آن برای افرادی که دچار کم‌خونی هستند، مفید است.

۴. از نظر طب سنتی، موز از طبیعتی گرم برخوردار است و پزشکان طب سنتی میل کردن آن را به افراد سرد‌مزاج توصیه می‌کنند.

۵. موز میوه‌ای است بسیار تاثیر گذار در تقویت معده و افزایش قوای جنسی که استفاده از آن به دفعات توسط پزشکان توصیه شده است.

۶. از نظر پزشکان و متخصصان تغذیه و سلامتی موز در درمان زخم معده و روده بسیار مفید است.

۷. متخصصان طب سنتی معتقدند که مصرف شیره‌ی گل‌های موز، در برطرف کردن بیماری اسهال خونی، سودمند است.

۸. افرادی که مبتلا به دیابت هستند، باید در مصرف موز، دقت کرده و از استفاده‌ی بیش از حد آن، پرهیز کنند.

۹. پزشکان طب سنتی و مدرن بر این باورند که ریشه‌ی موز کرم معده را دفع می‌کند.

۱۰. موز میوه‌ای است نفاخ و استفاده‌ی بیش از حد آن، توصیه نمی‌شود.

۱۱. ورزشکاران می‌توانند موز را یکی از خوراکی‌های ارزشمند جهت تامین پتاسیم مورد نیاز خود در نظر بگیرند.

۱۲. موز دارای آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی و مفید است که مصرف آن باعث عملکرد بهتر و آرام‌تر دستگاه گوارش به‌ویژه معده می‌شود.

۱۳. موز سرشار از آهن بوده و می‌تواند به میزان مناسبی هموگلوبین را تولید کند؛ به همین دلیل مصرف آن برای افراد کم‌خون توصیه می‌شود.

۱۴. متخصصان تغذیه و سلامتی معتقدند که نوع خشک‌شده‌ی موز، انرژی لازم برای کودکان را تامین کرده و غذایی مناسب برای این گروه سنی به شمار می‌رود.

۱۵. افرادی که در حال ترک سیگار هستند، می‌توانند از موز استفاده کنند، زیرا حاوی مقدار مناسبی از ویتامین ب۶ و ب۱۲ است که می‌تواند به ترک این مسئله کمک کند.

منع مصرف موز

۱. افرادی که دارای معده‌ای ضعیف هستند بهتر است در مصرف موز، بیشتر دقت کنند.

۲. مبتلایان به بیماری میگرن و سردردهای شدید، موز را مصرف نکنند؛ چرا که این بیماری را تشدید می‌کند.

۳. موز را هنگام صبح و به صورت ناشتا مصرف نکنید.

۴. موز یکی از میوه‌هایی است که ممکن است ایجاد حساسیت کند، بنابراین افرادی که احساس می‌کنند با میل کردن آن دچار این عارضه می‌شوند، در مصرف آن دقت کنند.

۵. مصرف موز خام، باعث ایجاد کولیت شده و روده را دچار مشکل می‌کند.

۶. ممکن است پس از مصرف موز، زبانتان دچار ورم و برآمدگی شود، بنابراین بهتر است بلافاصله بعد از میل کردن آن، از آب لیمو استفاده کنید.

۷. افرادی که مبتلا به سرفه‌های خشک هستند، بهتر است در مصرف موز دقت کرده و آن را آهسته میل کنند.

۸. سعی کنید از موز نارس و کال استفاده نکنید؛ چرا که باعث سو‌ءهاضمه می‌شود.

۹. موز حاوی قند بسیاری است و مصرف زیاد آن به افراد مبتلا به دیابت توصیه نمی‌شود.

:: بازدید از این مطلب : 179

دلایل و درمان گیاهی خارش بدن گرداوری شد

خارش نوعی سوزش در پوست است که موجب خاراندن پوست می‌شود و یکی از شایع‌ترین مشکلات پوستی است که می‌تواند موضعی و محدود به یک ناحیه از بدن باشد و یا نقاط مختلف بدن را درگیر کند. در برخی موارد نیز خارش پوست هنگام شب بدتر می‌شود. معمولاً اگر کل بدن دچار خارش شود، درمان به نسبت خارش موضعی سخت‌ تر خواهد بود. بیشتر مواقع بدون تظاهرات خارجی، پوست دچار خارش می‌شود؛ ولی در برخی موارد نشانه‌هایی همچون برآمدگی، تاول، قرمزی و … بروز می‌کند. در این گونه موارد بیمار باید به متخصص پوست مراجعه کرده و علت آن‌را بیابد. مثلاً ممکن است خارج ناشی از ابتلا به اگزما و یا گال باشد.

آیا باید پوست‌ را بخارانیم؟
این کار معمولاً خارش را بیشتر می‌کند. ممکن است خاراندن بدن ابتدا موجب آرامش و رضایت ‌شود، اما در نهایت پوست تحریک و ملتهب شده و خودِ التهاب موجب خارش بیشتر می‌گردد؛ بنابراین در اکثر مواقع خاراندن پوست اوضاع را وخیم‌تر می‌کند؛ به خصوص اگر موجب خارش در پوست شود که باکتری وارد آن شده و عفونت کند و عفونت ثانویه خود، موجب خارش بیشتر می‌شود. اگر خارش پوست ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد، آن قسمت خراشیده و پوست آن کلفت شده و رنگدانه‌های آن تغییر رنگ می‌دهند و تیره می‌شوند. بهترین روش برای درمان پوست تحریک شده، جلوگیری از خاراندن آن است.

دلایل خارش پوست
شرایط و دلایل بسیاری برای خارش پوست وجود دارد. حتی دلایل روانی، مثل استرس و اضطراب نیز ممکن است موجب خارش شوند و یا آن را تشدید کنند. خشکی پوست نیز یکی از دیگر عوامل است. قرار گرفتن در معرض اشعه UV و آفتاب سوختگی نیز می‌تواند موجب خارش پوست شود. سایر دلایل عبارتند از: تغییرات پوستی، اختلالات متابولیک و غدد درون ریز (بیماری کبد، کلیه یا پرکاری و کم کاری تیروئید)، سرطان، واکنش به مواد مخدر، مشکلات صفرا، بیـمــاری‌های خونی نیش حشراتی همچون کک و پشه. در برخی موارد نیز واکنش‌های آلرژیک، به شکل خارش بروز می‌کنند.

عفونت‌ها هم یکی از دیگر دلایل خارش پوست هستند؛ مثلاً خارش و سوزش دستگاه تناسلی زنان و مردان می‌تواند ناشی از عفونتی باشد که در مقاربت جنسی انتقال یافته است و یا خارش مقعد به دلایل عفونت و یا انگل، رعایت نکردن بهداشت باشد. عفونت‌های قارچی و پسوریازیس نیز موجب خارش پوست می‌شوند. در برخی موارد خارش به دلیل هجوم شپش به بدن، مثل شپش سر و یا شپش عانه است. گال نیز یک بیماری مسری پوستی است که با خارش شدید در شب همراه است. از دیگر عوامل می‌توان به دیابت، زونا، اسکلروز، لوازم آرایشی و … اشاره کرد. واکنش به مواد مخدر یا برخی داروها نیز می‌تواند موجب کهیر پوستی و خارش شود. اغلب اوقات، زنان اظهار می‌دارند که در دوران بارداری، بدن آنها خارش می‌گیرد و یا خارش آنها بدتر می‌شود. باید گفت که در بیشتر مواقع خارش ناشی از یک بیماری زمینه‌ای خطرناک و جدی نیست. ولی باید به پزشک متخصص مراجعه شود در بارداری اول نوعی کمر بارداری منجر به خارش می‌شود که به علت بزرگ شدن سریع شکم می‌باشد که نیاز به مراجعه به متخصص پوست دارد.

درمان خارش پوست
سرما: سرما منجر به بی‌حسی فیبرهای عصبی بدن می‌شود و همین بی حسی خارش را تسکین می‌دهد. راه‌های سرد کردن پوست و کاهش خارش عبارتند از:

آب سرد: قسمت مورد نظر را با آب سرد بشویید یا یک کیسه یخ و یا آب سرد روی آن قرار دهید. دوش آب سرد قرار دادن کیسه‌های آب یخ روی پوست (این کیسه‌ها معمولاً در داروخانه‌ها عرضه می‌شوند). توجه داشته باشید که گرم کردن محل خارش، هیچ تأثیری در تسکین آن ندارد و حتی اگر خارش کاهش یابد، برخی کرم‌های مثل لیدوکائین خود باعث تحریک پوست شده و خارش ایجاد می‌کند. خیلی سریع دوباره شروع خواهد شد؛ بنابراین توصیه می‌شود از این روش استفاده نکنید.

کرم‌ها و لوسیون‌های ضد خارش
فنول، «Pramoxine»، دیفن هیدرامین یا «Benzocainee» و یا هر نوع بی حس کننده دیگر. شما می‌توانید این کرم‌ها را به دفعات روی محل خارش بمالید. آنها انتهای اعصاب را بی‌حس کرده و درد و خارش را کاهش می‌دهند. کرم‌ها و لوسیون‌هایی که حاوی هیدروکورتیزون هستند، موجب کاهش خارش می‌شوند؛ البته خارش‌هایی که ناشی از اگزما یا خشکی پوست باشند. در واقع این خارش‌ها ناشی از پاسخ به کورتیزون هستند. هیچ کدام از کرم‌های حاوی هیدروکورتیزون، حتی محصولاتی که ادعا می‌کنند در کاهش خارش تأثیر زیادی دارند، در حالت‌های شدید، به رفع خارش کمکی نخواهند کرد. مثلاً در مواقعی که خارش ناشی از نیش حشرات است، استفاده از این کرم، مؤثر نیست. اگر بیش از ۱۰ روز از کرم‌های حاوی هیدروکورتیزون استفاده کردید و نتیجه‌ای نگرفتید، حتماً با یک پزشک مشورت کنید تا علت خارش را بیابد.

داروهای خوراکی
به‌ طور معمول، آنتی هیستامین‌ها، خارش را درمان می‌کنند؛ مثل دیفن هیدرامین، هیدروکسی‌ زین، کلرفتیرامین و … از آنجا که این داروها خواب‌ آور نیز هستند، نباید قبل از رانندگی و یا کار با ماشین‌های سنگین از آنها، استفاده کنید. اگر نمی‌خواهید دچار خواب‌آلودگی شوید، می‌توانید از «Loratidine» و یا «Fexnferadine» استفاده نمایید، زیرا با اینکه نوعی آنتی‌هیستامین هستند، درصد مواد خواب‌آور آنها بسیار کمتر از سایر آنتی‌هیستامین است. آنها نسل دوم آنتی‌هیستامین نامیده می‌شوند که نسبت به نسل اول خاصیت آرامبخشی کمتری دارند.

مراجعه به پزشک
اگر خارش پوست بدن‌ تان، آرامش و خواب شما را سلب کرده و یا به علت خاراندن بیش از حد، پوست‌ تان دچار عفونت شده و رنگدانه‌های آن تغییر رنگ داده و یا پوست شما ضخیم شده است، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک در صورت لزوم کورتیزون یا آنتی‌هیستامین‌های قوی‌تری تجویز می‌کند و در صورتی که خارش ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، به درمان آن می‌پردازد.

گیاهان مفید برای درمان خارش بدن

آلوئه‌ ورا، روغن کبد ماهی، آبلیمو، ویتامین E و روغن جوانه گندم، خارش را تسکین می‌دهند.

اضافه کردن ۲۲ قاشق غذاخوری سرکه به آب حمام، خارش را تسکین می‌دهد. برای درمان خارش ناشی از عرق سوز شدن و یا نیش زنبور و یا حشرات، جوش شیرین را در آب گرم حل کرده، سپس با آب سرد حمام مخلوط کنید و بدن خود را با آن بشویید.

رژیم غذایی نقش مهمی در مبارزه با خارش و آلرژی‌ها دارد. اگر غذایی را که موجب حساسیت و خارش شما می‌شود، شناسایی کنید، با اجتناب از خوردن آن به راحتی خارش خود را درمان خواهید کرد. غذاهای غنی از ویتامین C، بتاکاروتن، ویتامین E، روی و مواد معدنی، به درمان خارش پوست کمک می‌کنند.

خشکی پوست خارش را بدتر می‌کند، محل آسیب دیده را تمیز و چرب نگه دارید و از گرما و رطوبت بیش از اندازه خودداری کنید. لباس‌های سبک و خنک بپوشید.

نوشیدن ۱ الی ۲ فنجان چای گزنه خارش را کاهش می‌دهد. به این منظور، ۱ الی ۲ قاشق چای خوری برگ خشک گزنه را درون یک فنجان آب جوش بریزید و بعد از ۱۵ دقیقه بنوشید. مخلوط کردن نشاسته با آب وان نیز، خارش را تسکین می‌دهد. مخلوط آب نارگیل تازه و گوجه‌فرنگی و ماساژ پوست با این مخلوط، در بهبود و تسکین خارش بدن مؤثر است. برگ ریحان، خارش ناشی از عفونت‌های قارچی را درمان می‌کند.

در زنان یائسه، کمبود استروژن موجب خارش بدن می‌شود؛ بنابراین تأمین استروژن از غذاها موجب کاهش خارش می‌شود. مواد غذایی حاوی استروژن عبارتند از: خرما، گیلاس، آلو، هویج، سیب‌زمینی، زیتون، خیار، بادمجان، رازیانه، تخم آفتابگردان و جوی دو سر، عسل و عدس و سویا.

مصرف بذر کتان، عملکرد کبد را بهبود بخشیده و خشکی و خارش پوست را کاهش می‌دهد. گاهی اوقات خارش ناشی از گرمای هوا و افزایش درجه حرارت بدن است. در روزهای گرم با نوشیدن مایعات فراوان، بدن و پوست خود را خنک نگه دارید.

بدون نسخه پزشک از هیچ دارویی استفاده نکنید. برخی از داروها خود می‌توانند سبب خارش شوند؛ مثل استامینوفن کدئین که متاسفانه بسیاری از افراد بدون نسخه آن‌را مصرف می‌کنند. همیشه از ضد آفتاب استفاده کنید؛ حتی در فصل پائیز و زمستان.

از پوشیدن لباس‌های پشمی خودداری کنید و چنانچه ناچار به پوشیدن آن هستید، زیر آن لباس نخی یا ابریشمی بپوشید تا لباس پشمی با بدن شما در تماس نباشد. از مصرف لبنی‌های پر چرب خودداری کنید؛ زیرا حاوی مواد افزودنی تحریک کننده پوست هستند. از لوازم آرایشی و زیبایی حاوی روغن استفاده نکنید؛ زیرا بیشتر مواقع روغن این مواد حساسیت‌زاست.

روغن نارگیل/آب لیمو:
مخلوط مساوی این ۲ ماده التهاب و خارش را کاهش می دهد. این مخلوط را در شیشه بریزید و روی قسمت های موثر اسپری کنید. این روغن خاصیت ضدویروسی وضدقارچی داردو در برابر بسیاری از عفونت ها مؤثر است.

جودوسر :
۲ پیمانه جو دوسر را به آب ولرم حمام اضافه کنید و به مدت۲۰ دقیقه در آن بنشینید.

منتول:
هر نوع پماد حاوی منتول مانند پماد ویکس بلافاصله خارش را از بین می برد.

ژل آلوئه ورا:
مالیدن ژل آلوئه ورا روی پوست، خارش را از بین می برد و پوست را نرم می کند.

جوش شیرین:
این ماده برای رفع خارش بسیار موثر است کافی است با کمی آب مخلوط کنید و روی قسمت موثر بمالید.