علل درد شکم و درمان آن گرداوری شد

همه ما ناراحتی‌های معده و دل درد را تجربه کرده ایم. برای اینکه بتوان از بروز چنین دردی جلوگیری کرد دانستن برخی نکات مهم است. با ما همراه باشید تا ۱۰ مورد که باعث درد شکم می شوند را بدانید.

۱- سنگ کیسه صفرا
سنگ‌های کیسه صفرا سنگی است که در کیسه صفرا یافت می‌شود. کیسه صفرا یک کیسه کوچک می‌باشد که در زیر کبد آویزان است و در صورت نیاز صفرا را در مواقع مورد نیاز برای هضم چربی خالی می‌کند. این سنگ‌ها می‌تواند موجب التهاب گردد و مجرای داخل روده را مسدود سازد. این امر نیز موجب ایجاد درد خواهد شد.

دردهای مرتبط با سنگ کیسه صفرا موجب ضربه زدن به سمت راست قسمت فوقانی شکم، به خصوص پس از مصرف وعده‌های غذایی چرب می‌شود. چنین غذاهایی باعث تحریک انقباض کیسه صفرا می‌گردد. اگر کیسه صفرا ملتهب شود، هر انقباضی تقویت شده و در نهایت موجب ایجاد درد خواهد شد.

۲- پانکراتیت
التهاب پانکراس باعث ایجاد سوزش و درد در قسمت فوقانی یا وسط شکم می‌شود. برخی از افراد حتی دردهای شدیدی دارند که به کمر آن‌ها نیز کشیده می‌شود.

شما ممکن است به جلو خم شوید یا به پشت دراز بکشید تا دردتان کمتر شود. این موارد نیز ممکن است به یک درد مبهم، تهوع و استفراغ منجر شود و کمی از درد شما بکاهد. مصرف الکل زیاد می‌تواند باعث تشدید این گونه دردها شود. در اینگونه موارد اغلب فرد نیاز به بستری شدن خواهد داشت.

۳- بیماری رفلاکس معده
بیماری رفلاکس معده یا همان GRED می‌تواند باعث ایجاد درد در قسمت فوقانی معده و قفسه سینه پایین شود. این نوع دردها با نام مستعار سوزش سر دل نیز شناخته شده‌اند. دلیل ایجاد این مشکل چیست؟؟ دریچه‌ای که معده را از مری جدا می‌کند، ضعیف است و اجازه می‌دهد غذا و اسید داخل معده به سمت بالا بروند.

مصرف مقدار زیاد غذا یا انتخاب نوع نامناسب از آن (به عنوان مثال چرب بودن) می‌تواند این شرایط را بدتر کند. کاهش وزن، دقت در مصرف غذا و داروهایی همچون آنتی اسیدها ، مسدود کننده‌های H2، و مهار کننده‌های پمپ پروتون، همچنین می‌تواند کمک کند.

۴- عدم تحمل لاکتوز
میلیون‌ها نفر در سراسر جهان ممکن است به بیماری عدم تحمل لاکتوز مبتلا باشند. در حقیقت، در برخی از نواحی جهان، تعداد افرادی که به بیماری عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند ممکن است از افرادی که می‌توانند لاکتوز را هضم کنند، بیشتر باشد. لاکتوز قندی است که در شیر و محصولات ساخته شده از شیر یافت می‌شود.

این نوع عدم تحمل موجب ایجاد درد خفیف شکم، نفخ ، اسهال ، آروغ زدن ، گاز و سوء هاضمه خواهد شد. شاید بتوان گفت بهترین راه حل برای درمان این بیماری، مصرف نکردن محصولات لبنی همچون شیر یا پنیر باشد.

۵- عوارض جانبی داروهای مصرفی
هیچ دارویی بدون عارضه نیست و برخی از مواقع این عوارض ممکن است باعث ایجاد درد شکم گردد. یک گروه دارویی مرسوم به بیس فسفونات‌ها که به طور عمده برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان به کار می‌رود، می‌تواند باعث ایجاد تورم و درد در قسمت‌های پایینی مری شود.

داروهای درد شناخته شده با عنوان NSAID ( داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی) همچون ایبوپروفن و آسپرین نیز می‌تواند باعث ایجاد تورم در معده شود و حتی منجر به ایجاد زخم گردد.

۶- دیورتیکولیت
دیورتیکولیت التهاب دیورتیکول یا کیسه‌هایی است که در دیواره روده و معمولا روده بزرگ تشکیل می‌شود. این موارد شبیه سوراخ‌هایی در دیواره روده بزرگ هستند که تمایل به التهاب یا مسدود شدن توسط مدفوع یا سایر مواد خارجی دارند.

نشانه‌ها و علایم این بیماری می‌تواند شامل گرفتگی در قسمت تحتانی شکم باشد که ممکن است در اثر پاسخ به آنتی بیوتیک‌ها ایجاد گردد.

یک رژیم غذایی پرفیبر می‌تواند در اینگونه موارد مفید باشد. در برخی از موارد حاد، این بیماری ممکن است باعث ایجاد آبسه، خونریزی و حتی سوراخ شودو در نتیجه درد شدیدی را به همراه داشته باشد. در اینگونه موارد فرد نیاز به جراحی و بستری شدن در بیمارستان دارد.

۷- عدم تحمل گلوتن
برخی از افراد به گلوتن واکنش خوبی ندارند. گلوتن پروتئینی است که در گندم، جو و گندم سیاه یافت می‌شود. حالت بسیار شدید و حاد عدم تحمل گلوتن بیماری به نام سلیاک است. گلوتن باعث ایجاد اسیب به روده کوچک می‌شود. بنابراین روده بزرگ به طور طبیعی کار نمی‌کند و نمی‌تواند مواد مغذی مورد نیاز بدن را جذب نماید.

متخصصان و بیماران در مورد عدم تحمل گلوتن و بیماری سلیاک بیشتر آگاه شده‌اند. این نوع بیماری ممکن است باعث ایجاد نفخ، گاز، درد خفیف تا شدید و خستگی در بدن گردد. عدم توانایی روده برای جذب مواد مغذی ممکن است منجر به اسهال مزمن، کاهش وزن و حتی سوء تغذیه شود.

۸- اندومتریوز
اندومتریوز تنها زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های دیواره‌ی رحم فرار می‌کنند و در بخش‌های دیگر بدن شروع به رشد می نمایند. این قسمت‌ها معمولا در جایی از لگن است. درد، خونریزی نامنظم و ناباروری ممکن است نتیجه این بیماری باشد.

تشخیص اندومتریوز بسیار دشوار است و اغلب نیاز به ارجاع به یک متخصص زنان و یک سونوگرافی لگن خواهد بود. اگر اندومتریوز به یک منطقه کوچک محدود شود ، جراحی ممکن است کمک کند. در غیر این صورت آن را با داروهای درد و هورمون درمانی درمان می‌کنند.

۹- مشکلات تیروئید
هرچند غده تیروئید در گردن قرار گرفته است اما می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در قسمت‌های پایینی بدن شود. همانطور که می دانید، غده تیروئید باعث تنظیم عملکردهای مختلفی در بدن می‌شود و سیستم گوارشی یکی از این سیستم‌هاست.اگر غده تیروئید شما، هورمون زیادی تولید کند(پرکاری تیروئید)،

باعث تسریع فرآیند هضم مواد شده و در نهایت منجربه اسهال و گرفتگی عضلات شکم خواهد شد. از سوی دیگر، یک تیروئید کم کار ، باعث کند شدن کارهای سیستم گوارشی شده و در نهایت منجر به ایجاد درد ، یبوست و گاز می‌شود.

۱۰- انگل
هیچ کس دوست ندارد تصور کند که درد شکم به خاطر وجود انگل یا سایر موجودات است اما این موضوع اتفاق می افتد. انواع مختلفی از انگل‌ها وجود دارد اما شاید شایع ترین آن ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم است که در اثر شنا در استخرها و دریاچه‌های آلوده و همچنین نوشیدن آب آلوده به فرد منتقل خواهد شد.

یک تک یاخته کوچک باعث ایجاد درد، اسهال و حالت تهوع در فرد می‌شود و ممکن است دو الی ده روز بعد از قرار گرفتن در معرض محیط‌های آلوده ( برای کریپتو) یا یک الی سه هفته ( برای ژیاردا) خود را نمایان کند. انواع دیگر انگل ممکن است از طریق غذاهایی که به خوبی پخته نشده یا غذاهای آلوده منتقل گردد.

۸ درد شکم که باید جدی بگیریم

شکم یک حفره توخالی است که اندام‌هایی مثل معده، روده باریک، روده بزرگ، کبد، کیسه صفرا، طحال، پانکراس و بخش کوچکی از مری در آن قرار دارد و خود این حفره در حد فاصل بین پرده دیافراگم (پرده زیر ریه‌ها) در بالا و استخوان لگن در پایین محصور شده است. همچنین در ناحیه پشت کلیه و سیستم مجاری ادرار، رحم و تخمدان‌ها در جنس ماده را نیز شامل می‌شود. آسیب و اختلال در عملکرد هر یک از این بخش‌ها منجر به بروز درد نیز می‌شود البته بعضی از دردها ساده و ابتدایی هستند و نیازی به درمان جدی نداشته  و بطور خود به خود خوب خواهند شد. در این مطلب با مثبت مگ همراه باشید تا بیشتر درباره دردهای شکمی‌خطرناک بدانیم.

۱- درد همراه با تب
دردهایی که با تب همراه هستند نشان دهنده وجود عفونت در بدن می‌باشند، که گاها زخم‌های معده و اثنی عشر دچار پارگی شده، و موجب بروز عفونت می‌شوند. از عوامل دیگر می‌توان آبسه‌های داخل شکمی ‌و التهاب کیسه صفرا و لوزالمعده را نام برد که همگی از بیماری‌های مهم هستند.

۲- درد همراه با زردی پوست
این علایم می‌تواند در اثر سنگ کیسه صفرا، تکان خوردن آن و انسداد مجرای صفراوی باشد، که با علایم دل درد شدید و استفراغ همراه خواهد بود.

۳- درد همراه با خونریزی گوارشی

درد شکم و استفراغ حاوی خونریزی می‌تواند از معده یا مری باشد البته گاهی هم از وجود زخم در دستگاه گوارش فوقانی، بیماری مزمن کبدی و یا سرطان‌های دستگاه سرچشمه می‌گیرد. در این موارد گاهی مدفوع همراه با خون دفع می‌شود که سریعا باید نزد پزشک مراجعه کرد.

۴- دردی که به کشاله ران تیر می‌کشد

دردهایی که از ناحیه شکم شروع شده و به کشاله ران ختم می‌شوند، اغلب از بیماری‌های کلیوی نشات می‌گیرند که با علایمی ‌مانند سوزش ادرار، استفراغ و تهوع بروز می‌کنند.

۵- درد زونا

دردی که از ناحیه شکم شروع می‌شود و بعد از یک هفته با علایمی ‌مانند ضایعات تاولی در ناحیه شکم پدیدار می‌شود.

۶- بیماری‌های عروقی داخل شکم

سکته‌های داخل شکمی زمانی رخ می‎دهد، که خون به رگ‌های کوچک داخل شکم نرسد. بنابراین موجب سیاه شدن روده شده و ایجاد درد می‎کند. البته این حالت در مواقعی هم که فرد زخم معده داشته باشد رخ خواهد داد.

۷- آپاندیسیت
آپاندیس یک روده باریک کرمی‌ شکل به طول ۱۰ سانتی‌متر است که یک سر آن داخل حفره شکمی ‌و سر دیگر آن به روده بزرگ وصل است. هنگامیکه این زایده ملتهب و عفونی شود با علایمی ‌نظیر درد شکمی ‌شدید و تب همراه است.

۸- سکته‌های قلبی

بعضی از دردها هستند که ربطی به دردهای شکمی ندارند، مانند سکته‌های قلبی که افراد با شکایت از درد شکم به پزشک مراجعه نموده و پس از انجام معاینات لازم و تست نوار قلب متوجه وجود بیماری قلبی می‌شوند.

منبع: تبیان

تمام آنچه در مورد شیمی درمانی باید بدانید

مردم از شنیدن واژه شیمی درمانی وحشت دارند و براین باورند که هر فردی که شیمی درمانی می‌شود، به بیماری سرطانی و درمان‌ناپذیری مبتلاست و به‌زودی زندگی را وداع خواهد کرد، در حالی که چنین نیست.

سرطان وقتی رخ می‌دهد که سلول‌های بدن به‌صورت غیرطبیعی و غیرقابل کنترل تکثیر شوند. شیمی درمانی به وسیله جلوگیری از تقسیم و تکثیر سلول‌های سرطانی موجب تخریب این روند می‌شود. داروهای شیمی درمانی از طریق خون به سلول‌های سرطانی و تمام قسمت‌های بدن منتقل می‌شوند.  این داروها روی سلول‌های سالم هم اثر تخریبی دارند که به‌صورت عوارض جانبی بروز می‌کند؛ این عوارض موقتی هستند و با پایان درمان قطع می‌شوند. یکی دیگر از مهم‌ترین عوارض شیمی‌درمانی، کاهش تعداد سلول‌های خونی است. اهمیت این عارضه تا حدی است که می‌تواند موجب مرگ بیمار شود. شما با مدیریت صحیح این عارضه می‌توانید در موفقیت درمانتان نقش بسزایی داشته باشید. مقاله حاضر به شما کمک می‌کند با همکاری پزشک و پرستار، بسیاری از مشکلات خونی‌تان را رفع کنید.

ریزش مو یکی از عوارض شیمی‌درمانی در استفاده برخی از داروهاست. ریزش مو در عین حال با طول مدت درمان و میزان مصرف دارو برای برخی از داروها بستگی دارد. در این افراد ریزش مو ناشی از آسیب به پیاز مو است و ساقه مو مقاومت خود را در مقابل شستن، فشار و شانه‌زدن از دست می‌دهد. ریزش مو معمولا حدودا پس از 2هفته از روز شروع نخستین مرحله شیمی‌درمانی شروع می‌شود و معمولا قابل برگشت است.

رویش جدید مو معمولا حدود 2ماه پس از پایان شیمی درمانی است. سوء تغذیه و کمبود پروتئین می‌تواند به ریزش مو در بیماران شدت بخشد. از نظر روانی ریزش مو می‌تواند اثرات منفی زیادی در بیماران به‌خصوص خانم‌های جوان داشته باشد. اضطراب، غم، خشم و ترس از تمسخر دیگران موجب انزواطلبی بیماران می‌شود و این اثرات روانی می‌توانند بر روابط اجتماعی و حتی زندگی جنسی برخی از بیماران اثر کند.

برای جلوگیری و کاهش اثرات روانی منفی ناشی از ریزش مو می‌توان قبل از درمان بیماران را به مقابله با آن آماده کرد. البته روش‌هایی برای جلوگیری یا کاهش ریزش مو در این بیماران پیدا شده است هر چند خود این روش‌ها تا حدودی مشکل‌آفرین هستند ولی در کاهش ریزش مو و اثرات روانی منفی آن مؤثر هستند.

مشکلات خونی در بیماران تحت شیمی درمانی

اندام‌های داخلی از قبیل مغز استخوان، طحال و کلیه به کمک سیستم گردش خون و شبکه عروق و غدد لنفاوی کار تولید و تکامل سلول‌های خونی را انجام می‌دهند. مغز استخوان به‌صورت یک بافت اسفنجی در داخل استخوان قرار دارد و به‌طور دائم در حال ساختن سلول‌های خونی است. محصول نهایی مغز استخوان، گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌هاست. این سلول‌ها بعد از ساخته شدن توسط سیستم گردش خون و شبکه لنفاوی به نقاط مختلف بدن منتقل شده و وظایفی را انجام می‌دهند.

انواع سلول‌های خونی

گلبول‌های قرمز: اکسیژن مورد نیاز بدن را از ریه‌ها دریافت کرده به بافت‌های مختلف می‌رسانند و بالعکس اکسید کربن تولید شده در بافت‌ها را به ریه بازمی‌گردانند تا طی فرایند بازدم دفع شود. برای اینکه یک سلول پایه در مغز استخوان تبدیل به گلبول قرمز شود 255 روز زمان احتیاج است. به کاهش شدید گلبول‌های قرمز، آنومی گفته می‌شود که از طریق آزمایش خون و تعیین میزان RBC ، هموگلوبین و هماتوکریت مشخص می‌شود.

گلبول‌های سفید: وظیفه دفاع از بدن در مقابل عفونت‌ها را برعهده دارند. گلبول‌های سفید انواع مختلفی دارند. بعضی به‌وسیله تولید پادتن به مبارزه با میکروب‌ها می‌پردازند و بعضی به‌وسیله بلعیدن میکروب آن‌را هضم می‌کنند.  تولید گلبول سفید از سلول‌های پایه مغز استخوان 44 روز طول می‌کشد. کاهش شدید گلبول‌های سفید، نوتروپنی نامیده می‌شود که در آزمایش خون از طریق شمارش WBC ارزیابی می‌شود.

پلاکت‌ها: کارشان انعقاد خون طی خونریزی‌هاست. پلاکت‌ها این کار را به‌وسیله مولکول‌هایی در بدن تحت نام فاکتورهای داخلی و خارجی انجام می‌دهند. در حالت طبیعی همه این فاکتور‌ها در بدن وجود دارد. اگر یکی از این فاکتورها وجود نداشته باشد فرد دچار هموفیلی می‌شود. در این حالت بدن قادر نیست با انعقاد خون، خونریزی را قطع و کنترل کند. تولید پلاکت‌ها از سلول‌های پایه مغز استخوان طی9-5 روز صورت می‌گیرد.  کاهش شدید پلاکت‌ها، ترومبوسیتوپنی نامیده می‌شود و در آزمایش خون با شمارش (Platelate(Plt  مشخص می‌شود.

تأثیر شیمی‌درمانی روی سلول‌های خونی

داروهای شیمی‌درمانی از طریق گردش خون به همه جای بدن منتقل شده، هرگونه رشد و تکثیر را متوقف کرده یا کاهش می‌دهند. یکی از این نقاط، مغز استخوان است. کاهش رشد و تکثیر در مغز استخوان می‌تواند موجب آنومی، نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی شود.

البته با توجه به نوع دارو و تفاوت سرعت رشد سلول‌های خونی ممکن است یکی از 3عارضه مذکور یا هر سه رخ دهد.

درصورت بروز هر کدام از 3عارضه، پزشک معالج، تدابیری را در نظر می‌گیرد و با استفاده از روشی خاص آن‌را درمان می‌کند.

ممکن است پزشک معالج به‌دلیل کاهش سلول‌های خونی میزان دارو را کاهش دهد یا مدتی درمان را به تاخیر بیندازد. برنامه درمانی که پزشک برای شما تعیین کرده بهترین تصمیمی است که می‌توانسته اتخاذ کند. وقتی برنامه درمانی به هر دلیلی کاهش یابد یا به تاخیر بیفتد در واقع درمان، ناقص انجام شده است.

شیمی‌درمانی روش‌ها و مقادیر متفاوتی دارد. اگر سلول‌های خونی کاهش شدید داشته باشند پزشک برنامه درمانی را طوری تنظیم می‌کند که مشکلی به‌وجود نیاید. گاهی هم به‌رغم بروز مشکلات از بیمار می‌خواهد که عوارض را تحمل کند تا برنامه درمانی تکمیل شود. به گفته متخصصان خون، هر کدام از عارضه‌های آنومی، نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی نیازمند درمان اختصاصی هستند. سازمان انتقال خون با پالایش خون‌های اهدایی جهت آنومی و ترومبوسیتوپنی فراورده‌هایی را آماده می‌کند.

این فراورده‌ها که شامل خون کامل، خون شسته شده و پلاکت است در بانک خون نگهداری می‌شود و پزشک معالج درصورت نیاز تجویز می‌کند. فراورده‌های خونی بیشتر در مواقعی کاربرد دارد که نیاز باشد سریعا وضعیت گلبول قرمز و پلاکت بهبود پیدا کند.

فاکتورهای رشد خون ساز: این مواد، تولید سلول‌های خونی را در مغز استخوان تحریک می‌کنند. فاکتور رشد اضافی در بدن می‌تواند اثرات شیمی‌درمانی روی مغز استخوان را تا میزان زیادی کنترل کند. در طول شیمی‌درمانی ممکن است فاکتور رشد خونساز به‌صورت تزریقی تجویز شود تا تولید سلول‌های خونی جدید به حفظ وضع سلامتی کمک کند. برای هر کدام از سلول‌های خونی فاکتور رشد اختصاصی وجود دارد که ممکن است در طول درمان از انواع آنها استفاده شود. بیشتر فاکتورهای رشد به‌صورت تزریق زیر جلدی تجویز می‌شود. محل تزریق می‌تواند بازو، ران،  باسن یا شکم باشد و با توجه به نوع فاکتور رشد به‌صورت روزانه، یک روز در میان و هفتگی تزریق می‌شود.

فاکتور‌های رشد دارای عوارضی هستند که معمولا جدی نیستند و به‌وسیله دارو درمانی به خوبی قابل کنترل هستند. همه عوارض ناشی از تزریق فاکتور رشد، موقتی بوده و با پایان درمان، ناپدید می‌شوند.

بعضی از این عوارض عبارتند از: ادم (ورم)،  طپش قلب، درد استخوانی و افزایش فشار خون.  علائمی که ممکن است بروز کنند عبارتند از: خونریزی بینی، خونریزی دهان و لثه، خونریزی شدید در زمان  قاعدگی، خونمردگی ریز و نقطه‌ای در پوست،  خونریزی شدید و استفراغ یا مدفوع خونی

نکات مهم:

* در هنگام دریافت فاکتور رشد زمانبندی را طبق دستور پزشک رعایت کنید.
* درصورت تداخل شیمی‌درمانی با سایر برنامه‌های درمانی مانند واکسیناسیون یا حوادث خاص با پزشک معالج مشورت کنید.
* هر سؤال مرتبط با وضعیت سلامتی‌تان را یادداشت کرده و  هنگام ویزیت از پزشک یا پرستار سؤال کنید.
* درمان را نیمه‌کاره رها نکنید.

همشهری